در مقاله حاضر، برای اولین بار از روش نوری غیر مخرب برش نگاری دیجیتالی برای به دست آوردن ضریب شدت تنش مود بازشوندگی در ترک های لبه ای یک نمونه کامپوزیتی استفاده شده است. در این روش، ابتدا با تنظیم یک چیدمان با تابش دو جهته، هاله های برش نگاری در اطراف ترک تشکیل شده و با استفاده از آن ها متغیرهای کرنش داخل صفحه ای مورد نیاز حاصل گردیده است. سپس، با بکارگیری روابط مکانیک شکست الاستیک خطی ضریب شدت تنش به دست آمده است. گفتنی است که به منظور استخراج کرنش های مورد نظر از هاله های برش نگاری، یک برنامه در محیط نرم افزار MATLAB نوشته شده و مورد استفاده قرار گرفته است. مقایسه بین نتایج حاصل از بکارگیری این روش جدید و همچنین مقادیر تئوری ضریب شدت تنش، میزان اعتبار این تکنیک و توانایی آن در کاربردهای محاسباتی را به اثبات می رساند و بدین ترتیب بهبود و توسعه بکارگیری این روش در گیر بخش های مکانیک تجربی قابل پیش بینی است.

به دلیل شرایط ویژه و پرتلاطم محل قرارگیری سوخت در قلب رآکتورهای هسته ای، بازرسی و کنترل کیفی سوخت تابش ندیده پس از تولید در کارخانه و قبل از بارگذاری در قلب رآکتور امری ضروری است. این فرایند با استفاده از آزمون های غیرمخرب متعددی صورت می پذ یرد. به طور کلی، رادیوگرافی نوترونی یکی از مهم ترین ابزارها برای آزمون غیرمخرب سوخت تابش ندیده به شمار می رود. در این پژوهش، مقطع نگاری کامپیوتری نوترونی از یک میله با سوخت تهیه شده از ایزوتوپ اورانیم 235 مربوط به رآکتور TRIGA با استفاده از یک سیستم آشکارسازی دیجیتال مشتمل بر صفحه سوسوزن، آینه و دوربین CCD بررسی شده است. آزمایش های مربوطه در سامانه رادیوگرافی نوترون INUS انجام گرفته است. نتایج نشان می دهند که با استفاده از مقطع نگاری کامپیوتری نوترونی، ساختار و اجزای داخلی میله سوخت، مانند قرص ها و فنر، به خوبی قابل مشاهده بوده و می توان از این روش برای بررسی دقیق ساختار میله های سوخت پس از تولید در کارخانه استفاده نمود.

پیش زمینه: ناحیه دیستال ران شایع ترین مکان بروز تومور سلول غول آسا است. روش درمان جراحی شامل کورتاژ تومور و سیمان گذاری است. در حالیکه شکستگی یکی از معضلات پس از جراحی است، معیار یا داده بیومکانیکی دقیقی برای مشخص کردن بیمارانی که در معرض خطر بالای شکستگی قرار دارند وجود ندارد. مواد و روش ها: با توجه به ارتباط تنگاتنگ بین کاهش در استحکام استخوان و خطر شکستگی آن، در این تحقیق با استفاده از روش اجزای محدود بر مبنای تصاویر برش نگاری کمی کامپیوتری، و با در نظر گرفتن مکانیک سطح مشترک سیمان و استخوان، علاوه بر لحاظ خواص ناهمگن و رفتار استخوان پس از رسیدن به تنش تسلیم، به بررسی استحکام استخوان پس از جراحی پرداخته میشود. صحت و دقت مدل های اجزای محدود در پیش بینی استحکام استخوان با مقایسه نتایج آنها با داده های آزمایشگاهی روی 14 نمونه انسانی و روی یک گروه داده مستقل به کمک آزمون های آماری ارزیابی می شود. یافته ها: ازمون t زوجی تفاوت معناداری بین بار شکست محاسبه شده از تحلیل اجزای محدود و ثبت شده در آزمایشگاه را نشان نداده است. همچنین شیب بدست آمده در رابطه خطی بین دو بار شکست، محاسبه شده توسط روش اجزای محدود و ثبت شده در آزمون مکانیکی آزمایشگاهی، از تحلیل رگرسیون خطی تفاوت معناداری را از 1 نشان نداده است. نتیجه گیری: نتایج حاصل، توانایی روش اجزای محدود بر مبنای تصاویر برش نگاری کمی را در پیش بینی استحکام استخوان دیستال ران پس از جراحی تومور سلول غول آسا نشان میدهد. این مدل ها همچنین میتوانند برای بررسی بیشتر جنبه های نامشخص مسائل سیمان-استخوان مورد استفاده قرار بگیرند.

مطالعات چینه نگاری سنگی و چینه نگاری زیستی سازند سروک در برش الگو، واقع در تنگ سروک در شمال باختر بهبهان نشان می دهد ضخامت این سازند 710 متر است که به 4 واحد چینه ای تقسیم می شود. سازند سروک در برش الگو بر روی شیل های سیاه رنگ وآهک های تیره رسی سازند کژدمی با مرز تدریجی قرار گرفته است. این سازند با مارن های گورپی همبری از نوع ناپیوستگی فرسایشی دارد. در این بررسی 8 جنس و 9 گونه از روزن بران پلانکتونیک، 34 جنس و 33 گونه از روزن بران کف زی شناسایی شد. 4 زیست زون بر اساس زیست زون های ارائه شده توسط Wynd (1965)و 2 زیست زون بر اساس زیست زون های ارائه شده توسط Premoli Silva and Verga (2004) به شرح زیر شناسایی شد. 4 زیست زون شناسایی شده بر اساس زیست زون های ارائه شده توسط Wynd (1965)عبارتند از: 1-Favusella washitensis range Zone # 23, 2-''Oligostegina'' facies # 26، 3-Rudist debris # 24، 4-Nezzazata – Alveolinids Assemblage Zone # 25 و 2 زیست زون شناسایی شده بر اساس زیست زون های ارائه شده توسط Premoli silva and Verga (2004) عبارتند از: 1-Muricohedbergella planispiraZone, 2-Ticinella primula Zone بر اساس زیست زون های شناسایی شده سن سازند سروک آلبین تا سنومانین است و بر اساس میکروفسیل های پلانکتونیک Whiteinella sp. و Muricohedbergella planispira مرز احتمالی بین آلبین و سنومانین قابل تفکیک است.

نهشته های سازند جیرود در برش کلاریز با توالی نسبتا ستبری از ماسه سنگ، شیل و سیلتستون سرخ، سفید و قهوه ای رنگ آغاز می شود و در ادامه به لایه های دولومیتی زرد رنگ، آهک، آهکهای شیلی و مارنی فسیل دار تبدیل می گردد. این سازند با ناپیوستگی فرسایشی بر روی سازند میلا واقع شده و به طور پیوسته با آهکهای سازند مبارک پوشیده می شود. در این توالی، فسیلهای فراوان و متنوعی از کنودونتها و بازوپایان شناسایی شد. بر اساس بخش و پراکندگی بازوپایان دو زیست زون تجمعی، و بر مبنای کنودونتها چهار زیست زون تجمعی با سن فامنین و استرونین تعیین شد. ضمن اینکه زیست زونهای محلی بازوپایان با زیست زونهای محلی کنودونتی تطابق داده شده است. زیست زون شماره 1 بازوپادار معادل زیست زونهای کنودونتی Older than crepida zone and romboidea to late tracyhytera zone با سن فامنین زیرین است. زیست زون شماره 2 بازوپادار معادل زیست زونهای کنودونتی postera to late expansa zone and praesulcata zone با سن فامنین بالایی است.

سازند روته در برش آرو، البرز مرکزی با ضخامت حقیقی 151.5 متر دربرگیرنده تناوبی از سنگ آهک های خاکستری تیره با میان لایه های شیلی خاکستری تیره است. این سازند با ناپیوستگی هم شیب روی سازند درود قرارگرفته و توسط معادل سازند نسن به سن پرمین پسین (جلفین پیشین) توسط ناپیوستگی فرسایشی پوشیده شده است. سازند روته در برش چینه شناسی مورد مطالعه به 3 بخش غیر رسمی قابل تقسیم است. در مطالعه حاضر بر اساس میکروفون های مطالعه شده، سازند روته در ناحیه مورد مطالعه سن پرمین پسین (کوبرگاندین – مرگابین) را نشان می دهد.